Kunstkruispunt

Al in 2022 startte ik het project kunstkruispunt Noordhoekring.

Door de transformatie van Cityring naar Parkring ontstaat er ruimte voor nieuwe ideeën en het leek mij een goed idee om een grote groep gebruikers van het kruispunt aan de Noordhoekring te betrekken bij de ontwikkelingen en te onderzoeken wat dit kruispunt nog meer kan zijn dan ‘slechts’ een kruising van wegen.

Dus ik bedacht een project en zocht contact met gemeente Tilburg en directie van het Odulphus Lyceum. Beide partijen wilden het experiment aan gaan. We startten in september 2022 met twee bijeenkomsten in de raadzaal van Tilburg. Ruim 400 leerlingen kregen in introductie in de ontwikkelingen en wensen voor de parkring als geheel en ‘hun’ kruispunt aan de Noordhoekring in het bijzonder. In groepjes van 2-4 werkten zij hun dromen uit in een maquette.

Vervolgens is het aan mij om geïnspireerd door de dromen en wensen van de leerlingen een passend kunstwerk te ontwerpen. Een fantastische kans maar een kruispunt is natuurlijk geen logische plek voor een kunstwerk en het was dan ook een enorme uitdaging om tot een passende en verrassende oplossing te komen.

Er waren verschillende momenten dat ik mezelf afvroeg waarom ik dit project in hemelsnaam gestart was… wat dacht ik wel niet met mijn grote mond… en ik kreeg steeds meer respect voor de leerlingen. Want wat een complexe opgave! Ik ben geen opgever en drijf mijzelf wel vaker tot het uiterste maar ik moet eerlijk toegeven dat er een moment was dat ik dacht dat het me niet zou lukken om voor deze plek een plan te maken waar ik 1000% in geloof.
Maar dan pepte ik mezelf op door te bedenken wat een ongelofelijke kans het is dat ik hier überhaupt aan mee mag denken en met een plan mag komen, dat anderen het vertrouwen aan me gegeven hebben en dat ik mag vertrouwen op mijn kunstenaarschap. Zonder wrijving geen glans… dus dankbaar ploeterde ik door.

Een wijze man vertelde me dat als je het niet meer weet je gewoon moet doen wat je wel weet. Dus ik begon aan het bouwen van de maquette van de omgeving en probeerde erop te vertrouwen dat als ik door middel van het bouwen van de maquette de ruimte beter in de vingers zou krijgen (letterlijk) het juiste idee zich vanzelf aan zou dienen. Maar als de tijd dan begint te dringen en de afspraak waar ik mijn plan moet presenteren dichterbij komt, dan is het toch wel spannend om het vertrouwen te houden.

Gelukkig kwam er precies op tijd een doorbraak! Een euforisch moment als dan toch ineens alle puzzelstukjes op hun plek lijken te vallen. Magisch gewoon!

Hopelijk lukt het dit jaar om alle stakeholders enthousiast te krijgen, de neuzen dezelfde kant op en de schouders eronder. Waar een wil is, is een weg. Ik neem je de komende maanden graag mee in dit avontuur.

Lees hier verder over het traject met de leerlingen